I går sat eg på bussen. Fleire plassar i bussen sat det nokon som høyrde på musikk, på øyra. Problemet var berre at dei spela så høgt at alle andre og høyrde det, noko som faktisk irriterar meg nokså mykje. Løysinga på problemet blir anten å gå rundt til alle for å spørje om dei kan skru ned volumet eller å setje musikk på eigne øyre. Eg valde den seiste løysinga, noko eg eigentleg ikkje likar. For kvar gong eg reiser på langtur med buss eller tog tenkjer eg at i dag er ein mogleghet for å snakke med eit nytt menneske. Ein kan ikkje det med musikk på øyra, men likevel vel eg som regel den løysinga, og slik stengjer eg ute heile verda, ein tanke eg ikkje likar.