Når eg gjer ein innsats på skulen får eg gode karakterar som belønning, når eg handlar får eg matvarer for pengane, når eg gjer noko bra fø ein person får eg smil tilbake. Detta æ bevis på at eg heve gjort noko, og eg tek meg sjølv i å kjenne at det manglar noko om eg kje får slike bevis når eg gjer noko. Som då eg tidlegare i dag møtte ein bøsseberar og gav pengar. Dette gav meg godt samvit, men det kjentes på ein måte kje som om d va nok. Eg ville ha eit handfast bevis, eller ei bekrefting på d eg hae gjort frå eit anna menneske. Og så fekk eg dårleg samvit fordi eg tenkte inni meg at eg hae gjort noko godt. D va som om eg tenkte at eg kje kunne bli gla for d eg gjorde for d eg hae gjort va sø lite uansett. Så eg tok meg nesten i å tenkje at om eg kje kan hjelpe alle sø æ d nesten kje vist i d heile, noko som sjølvsagt æ heilt feil. Eg vil kje vera eit mennske som heilt tida treng å få bekrefta det eg gjer, eller kjenne at d gagnar meg, men d æ kje sø lett alltid.